خداوند متعال در قرآن در سوره مريم آيه 95 مي فرمايد: (و كلهم آتيه يوم القيامة فردا) [1] يعني همه موجودات به تنهايي به قيامت مي آيند «يعني همه موجودات در روز قيامت تنها و بي يار و ياور و بدون تعين و تشخص و بدون زن و فرزند مشهور مي شوند. همه متوجه خدا و مملوك او هستند. و هيچ چيز را مالك نمي باشند ولي تنهايي اينها بعد از حساب و كتاب و محاسبه اعمال برطرف مي شود ولي كسي كه بدون عذر نماز عصر را ترك كند اين تنهايي حتي در بهشت



[ صفحه 146]



هم ادامه مي يابد. در روايت داريم، كسي كه بعضي از نمازهاي واجب يوميه را ترك كند در عالم آخرت بدون اهل و خانواده و بدون مال و منال محشور مي شوند. محمد بن هارون مي گويد از امام صادق عليه السلام كه شنيدم فرمود: «من ترك الصلاه العصر غير ناس لها حتي تفوته و تره الله اهله و ماله يوم القيامه» [2] «هر كس نماز عصر را بدون آن كه فراموش كرده باشد، ترك كند تا از او فوت شود خداوند او را در قيامت بي اهل و مال محشور سازد».

ابوسلام عبدي مي گويد بر امام صادق عليه السلام وارد شدم و درباره كسي كه نماز عصر خويش را عمدا تأخير انداخته است سؤال كردم؟

فرمود: در روز قيامت بي كس و تنها و بي اهل و مال محشور مي شود.

عرض كردم: گرچه از اهل بهشت باشد؟

فرمود: گرچه اهل بهشت باشد

پرسيدم: رتبه اش در بهشت چيست؟

فرمود: يكه و تنها بي زن و فرزند، بي مال و منال در بهشت مي ماند، و از مردم بهشت خواهش مي كند كه از او پذيرايي كنند چون خود در آن جا مأوي و منزلي ندارد [3] .

دنيا كه مزرعه آخرت است، انسان هرچه در اين دنيا بكارد در آخرت درو خواهد كرد و انسان تنبل بي اراده همانطوري كه دنيا ندارد، آخرت هم ندارد. به همين دليل هنگامي كه همگان در وقت نماز عصر مشغول نمازاند عده اي يا سست و ضعيفند و در خواب غفلت گرفتار شده اند و به نماز توجه نمي كنند يا چنان مشغول دنيا و تجارتند كه از نماز غافل اند، هر دو گروه در عالم آخرت مفلسند و اگر اهل بهشت هم شوند سائل درگاه بهشتيان خواهند بود.



[ صفحه 147]