آنچه از مطالعه در متون ديني قرآن و روايات فهميده مي شود اين است كه همه موجودات حتي حيوانات و نباتات و جمادات با هدايت تكويني كه دارند خدا را تسبيح و تحميد مي كنند. چنانچه خداوند فرمودند: (و ان من شي ء الا يسبح بحمده ولكن لا تفقهون تسبيحهم انه كان حليما غفورا) [1] يعني و نيست هيچ موجودي مگر اينكه تسبيح و حمد او مي گويد ولي شما تسبيح آنها را نمي فهميد. يعني هر موجودي به نوعي به حمد و ثناي خدا مشغول است و نحوه ستايش بر پروردگارشان به صورت مجاز نيست بلكه تسبيح آنان واقعي و حقيقي است ولي ما انسانها معرفت چنداني بدان نداريم با توجه به اينكه اصل ستايش آنان براي ما اصلي مسلم و پذيرفته شده اي است، چنانچه در آيات و روايات متعدد به آن تصريح شده است.



[ صفحه 139]