يكي ديگر از اسباب ارزش دهنده نماز، ورع و پرهيزگاري است. روشن است انساني كه دل و روحش آلوده به معصيت نشده و قلبش منوراست به زودي با آن



[ صفحه 96]



كمال مطلق و خداي متعال ارتباط برقرار مي كند و زود به آن درياي بي كران رحمت متصل مي شود. چون بستر اتصال، با نورانيت دل است و آن هم مهياست. پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «ركعتان من رجل ورع افضل من سبعين ركعته من مختط» [1] .

«دو ركعت نماز مرد پرهيزكار افضل از هفتاد ركعت كسي است كه عمل صالح و غير صالح را مخلوط مي كند».