از نشانه هاي ديگر خلوص، همگوني ظاهر و باطن است. عملش در ظاهر با نيتش در باطن يكسان باشد. گندم نماي جو فروش نباشد، و همان باد كه نشان مي دهد، «بود» و «نمود» ش يكي باشد.

علي عليه السلام فرموده است: «من لم يختلف سره و علانيته و فعله و مقالته، فقد ادي الامانه و اخلص العبادة» [1] يعني «كسي كه ظاهر و باطنش و نهان و آشكارش و رفتار و گفتارش با هم اختلاف نداشته باشد، او امانت الهي را ادا كرده و عبادت و بندگي را خالص ساخته است».