فردي به نام ضمره بن حبيب مي گويد: از پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم در مورد نماز سؤال شد، آن حضرت فرمود: نماز از شرايع دين است، و در آن موجبات خشنودي خدا و رضايت پروردگار است و آن راه انبياء است. براي نمازگزاران است محبت فرشتگان، هدايت و ايمان، و نور و معرفت، بركت در رزق، و راحتي در بدن، و خشنودي شيطان است. نماز سلاح و ساز و برگي بر عليه كفار است. نماز وسيله اجابت دعا و قبولي اعمال و زاد و توشه مؤمن از دنيا براي عالم آخرت است. نماز شفيع بين مؤمن و ملك الموت است. نماز انيس مؤمن در قبرش و بستري در كنارش و جوابي براي منكر و نكير است. نماز عبد، در قيامت، تاجي بر سرش و نوري در صورتش و لباسي در بدنش و ساتري بين او و آتش و جهنم بين او و پروردگارش و نجات بدن او از آتش و جوازي براي گذر از صراط و كليد بهشت و مهر حورالعين و قيمت بهشت خواهد بود. به وسيله نماز است كه بنده به درجه عالي مي رسد چون نماز تسبيح و تحميد و تكبير و تمجيد و تقديس و قول و دعوت است. [1] .