نماز از نظر اهميت و ارزش در حدي است كه حضرت احديت كسي را از آن استثنا نفرموده و نخواسته احدي از بندگانش از اين فيض عظيم و از اين منبع بركت كه سودش ابدي و نفعش در دنيا و آخرت سرمدي است محروم بماند.

به همين خاطر همان طور كه به تمام امت هاي قبل از بعثت رسول اسلام، امر به نماز فرمود، فرد فرد مرد و زن و امت اسلامي را نيز به اين فريضه ي الهيه و حقيقت ملكوتيه دعوت كرد و آنان را به انجام اين عمل بزرگ عبادي مأمور فرمود (فاقيموا الصلوة ان الصلوة كانت علي المؤمنين كتابا موقوتا) [1] پس «اي بندگان من و اي امت اسلام!» نماز را با شرايط لازمش بجاي آوريد، كه نماز براي اهل ايمان حكمي واجب و فريضه اي لازم و حتمي است.

(و اقيموا الصلوة و اتوا الزكوة و اركعوا مع الراكعين) [2] .

«و نماز به پاي داريد و زكات بپردازيد و با اهل عبادت خدا را عبادت كنيد».

(و ان اقيموا الصلوة و اتقوه هو الذي اليه تحشرون) [3] .

«اين كه نماز به پاي داريد و تقواي الهي پيشه كنيد، و اوست خدايي كه به سويش محشور مي شويد.»



[ صفحه 32]



(حافظوا علي الصلوات و الصلوة الوسطي و قوموا لله قانتين) [4] .

«بر تمام نمازها بخصوص نماز ميانه (صبح يا ظهر) محافظت داشته باشيد و به اطاعت از حضرت حق قيام كنيد».

(فاقيموا الصلوة و اتوا الزكوة و اعتصموا بالله هو مولاكم) [5] .

«پس نماز به جاي آوريد و زكات بپردازيد و به حضرت الله چنگ بزنيد كه او مولاي شماست.»

(و اقيموا الصلوة و اتوا الزكوة و اقرضوا الله قرضا حسنا) [6] .

«و نماز به پاي بداريد و زكات مال ادا كنيد و به خداوند قرض الحسنه بدهيد.»

اين است قسمتي از اوامر حضرت محبوب نسبت به نماز كه نشان مي دهد نماز در پيشگاه او از چه ارزش و اهميتي برخوردار است.

اميد است هيچ مرد و زني در امت اسلام خود را از اين فيض ملكوتي محروم نسازد و در وقت مرگ با دست خالي از اين سرمايه ي ابدي به ملاقات حق نرود.