علي طالبي

سال 1361 به عنوان نيروي بسيجي به جبهه اعزام شدم. در تقسيم بندي نيروها به منطقه ي غرب و محور قصرشيرين فرستاده شدم.

مدتي بود در پادگان الله اكبر مستقر بودم. يك روز موقع نماز ظهر بود كه مارش عمليات محرم از راديو پخش شد. بسياري از رزمندگان با غصه و دلشكستگي شروع به خواندن نماز كردند. در بين نماز ظهر و عصر بسياري از رزمندگان با صداي بلند شروع به ناله و گريه كردند و به تبع آن نماز عصر را با حالت روحاني تري به جا آوردند. بعد از نماز عصر كه بچه ها از شركت نكردن در عمليات ناراحت بودند، خيلي سريع از نمازخانه خارج شدند.

بعد از لحظاتي هر كدام را كه مي ديدي، در كنار نخلي نشسته بود و در حال زاري و مناجات از خداوند طلب شهادت مي كرد و با صداي بسيار بلند گريه مي كرد.



[ صفحه 177]