حسين اسماعيلي

مأموريت ما به اتمام رسيده بود و ما در بازگشت وارد سومار شديم. يك چادر هلال احمر كه ده نفر بود به ما دادند تا در آن بخوابيم. هوا بسيار سرد بود و كمي هم باران مي باريد. از آن جا كه تعداد ما 14 نفر بود، امكان اين كه بتوان در چادر استراحت كنيم نبود.

يكي از رزمندگان به نام شهيد محمود اخلاقي (كه در روز عاشوراي همان سال به شهادت رسيد) با اصرار در جلوي در چادر خوابيد. بعد از لحظاتي كه همه ي بچه ها را خواب فرا گرفت، او به آرامي چادر را ترك كرد و در هواي سرد و در شرايطي كه گاهي باران نيز مي باريد تا صبح مشغول نماز شد. و نماز شب خود را به نماز صبحش متصل كرد.

او آن شب ضمن اين كه توانست تا صبح عبادت كند، با بيرون رفتن از چادر اجازه داد كه بچه ها كمي هم كه شده راحت تر استراحت كنند و خستگي عمليات را از تن خود خارج كنند.



[ صفحه 167]



اين ايثارها و گذشت ها با وجود تمامي سختي اي كه داشت باعث شد تا چنين افرادي بار سفر بربندند و به ديار يار پرواز كنند و خوشي چند لحظه ايِ اين دنيا را با رضايت حق عوض كنند. روحشان شاد.



[ صفحه 168]