حجت الاسلام والمسلمين ابوالقاسم اقباليان

سال 1358 در نجف آباد بين ديوان دره و بيجار بوديم. دمكرات ها وارد يك روستا شده بودند و ما مي خواستيم آن روستا را بگيريم.

نماز صبح را با جماعت خوانديم و بعد با تكبير بسيار بلند وارد روستا شديم، آن ها صداي تكبير ما را شنيده بودند، ولي گويا از نماز ما هم مطلع بودند؛ چون وقتي تعدادي از تسليم شده ها را ديديم و علت كارشان را پرسيدم، گفتند: «نماز و تكبير شما چنان رعبي در دل ما ايجاد كرد كه نتوانستيم با شما مقابله كنيم.»



[ صفحه 140]