يك روز در جزيره ي مجنون مشغول نماز جماعت بوديم. (به علت آتش سنگين دشمن معمولاً نماز جماعت خوانده نمي شد، ولي يك روز ما يك نماز چهار نفري خوانديم.)

در ركعت دوم هواپيماهاي دشمن كنار خاكريز ما را موشك زد و مقدار زيادي خاك و لجن به روي بچه ها پاشيد و نماز هم از جماعت خود خارج و شكسته شد. ولي ما دوباره نماز جماعت برقرار كرديم و اين بار موفق شديم كه نماز را تمام كنيم و از اين بابت خدا را شكر كرديم.



[ صفحه 138]