سيد مرتضي ميريان

در يك عمليات در موقعيتي كه خواستيم از خاكريز خود جدا شويم و به سمت دشمن يورش ببريم، فرمانده ي ما كه بعداً شهيد شد گفت: «هر كس وضو ندارد همين جا با اين خاك ها تيمم كند؛ چون كار ما مثل نماز است و با وضو بودن مهم است.»

اين مطلب كه در سال 1359 براي من اتفاق افتاد تا آخر جنگ درسي بود فراموش ناشدني و هميشه اطرافيانم را به دائم الوضو بودن ترغيب مي كردم.



[ صفحه 59]