مرحوم شيخ جعفر نجفي را عادت بر اين بود كه هر شب هنگام سحر بيدار بود براي شب زنده داري علاوه بر اين در خانه يكي يكي از اولاد و احفادش مي رفت در را مي كوبيد و همه را از خواب بيدار مي كرد، و مي فرمود: بلند شويد نماز شب بخوانيد، همه بيدار مي شدند و مشغول شب زنده داري بودند [1] اين طور فرزندان و عزيزانش را تربيت مي كرد و تحويل اجتماع مي داد، متاسفانه در عصر ما فرزندانشان را براي نماز صبح بيدار نمي كنند اگر پدر بخواهد بيدار كند مادر نمي گذارد براي فرزندانش دلسوزي مي كند مي گويد: بگذار بخوابد امتحان داشته ديشب تا صبح نخوابيده.



افسوس كه اين مزرعه را آب گرفته

دهقان مصيبت زده را خواب گرفته





[ صفحه 199]