رشيد الدين محمد ابن شهر آشوب مازندراني رضوان الله عليه در كتاب مناقب گويد:

و كان عليه السلام يصوم النهار و يصلي بالليل ألف ركعة، آن حضرت روزها را روزه بود و در هر شبي هزار ركعت نماز مي گذارد و مي فرمود: ما تركت صلاة الليل منذ سمعت قول رسول الله: صلاة الليل نور، از وقتي كه از رسول خدا شنيدم كه نماز شب نور است نماز شب را ترك نكردم.

و مرحوم ديلمي در كتاب ارشاد القلوب گويد: و مقاماته العظيمة في التهجد



[ صفحه 192]



و الخشوع و الخوف من الله تعالي لم يسبقه إليها سوي رسول الله صلي الله عليه و اله حتي أنه قال عليه السلام: لجلسة في المسجد خير لي من الجلسة في الجنة، فإن الجنة فيها رضي نفسي و الجامع فيها رضي ربي.

مقامات بزرگ آن حضرت را در شب زنده داري و خشوع و ترس از خداي تعالي جز رسول خدا كسي بر او پيشي نگرفت به طوري كه آن حضرت فرمود: نشستن در مسجد بهتر است براي من از نشستن در بهشت؛ زيرا كه نشستن در بهشت براي خشنودي نفس من است، ولي نشستن در مسجد جامع براي خوشنودي خدا است.

و در جنگ صفين در ليلة الهرير در ميان دو صف سجاده اي براي آن حضرت گسترده بودند، او سرگرم عبادت بود از طرف راست و چپ او تير مي باريد در همين حال متوجه عبادت بود و در آن شب پانصد تكبير گفت كه به هر تكبيري دو ركعت نماز نافله به جا آورد و يك كافر را كشت.

و در تذكرة الائمه آمده كه هرگز نماز شب و ساير نوافل آن حضرت ترك نشد، حارث مي گويد: در ليلة الهرير حضرت سوار بغله ي شهبا زره بر تن پوشيده، من پشت سر آن حضرت بودم شمردم پانصد و هشتاد و پنج تكبير گفت و به هر تكبيري دو سه نفر را مي كشت و هزار ركعت نماز گذارد كه اين نماز مقرري هر شب آن حضرت بود، و در احاديث بسيار وارد شده كه حضرت شبي هزار ركعت نماز مي خواند و يك ختم قرآن مي نمود. [1] .



[ صفحه 193]