حضرت عليه السلام فرمود: ابوجعفر بر پدرش عليهماالسلام وارد شد ديد از كثرت



[ صفحه 166]



عبادت به جائي رسيده كه احدي به آن نرسيده، چهره اش از شب زنده داري زرد و چشمانش از گريه آسيب ديده، پيشاني از سجود پينه بسته، پاهايش ورم كرده از شب زنده داري و قيام در نماز، حضرت ابي جعفر عليه السلام فرمود: از اين حال نتوانستم خود را نگاه دارم، پس گريه كردم ترحما بر آن حضرت، ناگاه ديدم به فكر فرو رفت، بعد از لحظه اي متوجه من شد فرمود: فرزند بياور بعضي از كتابهائي كه در آن عبادت علي عليه السلام است، آوردم، اندكي از آنها را خواند، بعد آن را گذاشت و فرمود: چه كسي قدرت عبادت علي عليه السلام را دارد. [1] .