حضرت زين العابدين عليه السلام نماز شب مي خواند، شيطان به صورت اژدهايي آمد كه آن حضرت را از عبادت باز دارد، امام توجهي به او نكرد، آمد شست پاي امام را در دهن گرفت، حضرت التفاتي نكرد، آني حضرت را از نماز باز نداشت، چون از نماز فارغ شد خداوند پرده را برداشت براي او، پس فهميد كه او شيطان است او را دشنام داد و زد، و فرمود: دور شو اي ملعون، شيطان رفت، حضرت زين العابدين عليه السلام بلند شد ورد و ذكرش را تمام كرد، سپس صدائي شنيد كه مي گفت: تو زينت عبادت كنندگاني، سه بار اين صدا تكرار شد، مشهور به لقب زين العابدين شد. [1] .

احمد ابن حجر هيثمي نقل كرده است كه آن حضرت شبانه روزي يكهزار ركعت نماز مي خواند.

و در همان كتاب «قادتنا» شيخ محمد صبان نقل كرده است: شبانه روزي هزار ركعت نماز مي خواند تا زماني كه از دنيا رفت، و ملقب به زين العابدين شد.