روي أنه: «كان علي عهد النبي صلي الله عليه و اله رجل إذا أخذ الناس مضاجعهم و هدأت العيون قام يصلي و يقرأ القرآن و يقول: يا رب النار أجرني منها، فذكر ذلك للنبي صلي الله عليه و اله فقال إذا كان ذلك فآذنوني فأتاه فاستمع فلما أصبح قال، يا فلان هلا سألت الجنة؟ قال: يا رسول الله إني لست هناك و لا يبلغ عملي ذاك، فلم يلبث يسيرا حتي نزل جبرئيل عليه السلام قال: أخبر فلانا إن الله تعالي قد أجاره من النار و أدخله الجنة» [1] .



[ صفحه 114]



روايت شده است كه در زمان و عصر پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله مردي بود كه هرگاه مردم به بستر خواب مي رفتند و ديدگان آرام مي گرفت بلند مي شد نماز و قرآن مي خواند و عرض مي كرد پروردگارا مرا از آتش نگهدار، اين سخن را به پيامبر يادآوري كردند، حضرت فرمود: هرگاه بلند شد براي نماز مرا آگاه كنيد، پيامبر را خبر دادند و آمد صداي او را شنيد، چون صبح شد حضرت فرمود: فلاني! بهشت از خدا خواستي؟ عرض كرد يا رسول الله من كجا و بهشت كجا، عمل من مرا به آن جا نمي رساند، چيزي نگذشت كه جبرئيل فرود آمد عرض كرد اي رسول خدا آن مرد را خبر ده و بگو همانا خداي تعالي ترا از آتش پناه داد و وارد بهشت كرد.