اهميت عبادت در جواني از منظر امام خميني


در جواني كه انسان معمولا مالامال از قدرت و تلاش و تكاپو و نشاط است، عبادت نقش بسزايي در شكل گيري شخصيت دروني



[ صفحه 31]



او دارد و از آن جا كه هنوز زشتي هاي مفاسد اخلاقي و يا حب دنيا در دل او رسوخ نكرده است، فرصت مناسبي براي خودسازي و كسب آمادگي روحي براي اطاعت كامل از خداوند متعال دارد.

امام خميني رحمه الله در مورد استفاده از جواني به ديگران توصيه مي كردند و خودشان نيز در جواني با عبادت و ياد خدا انس بسياري داشتند.ايشان در يكي از نامه هايشان به فرزند گرامي خود، حاج سيد احمد، مي نويسند:

عزيزم، از جواني به اندازه اي كه باقي است، استفاده كن، كه در پيري همه چيز از دست مي رود، حتي توجه به آخرت و خداي تعالي. [1] .

سپس يكي از حيله هاي مؤثر شيطان را در جواني و پس از آن توضيح داده، مي فرمايند:

از مكايد بزرگ شيطان و نفس اماره آن است كه جوانان را وعده ي صلح و اصلاح در زمان پيري مي دهد، تا جواني با غفلت از دست برود و به پيران وعده ي طول عمر مي دهد، و تا لحظه ي آخر، با وعده هاي پوچ انسان را از ذكر خدا و اخلاص براي او باز مي دارد تا مرگ برسد و در آن حال، ايمان را اگر تا آن وقت نگرفته باشد مي گيرد. پس در جواني كه قدرت بيش تر داري، به مجاهدت برخيز و از غير دوست - جل و علا - بگريز و پيوند خود را هر چه بيش تر - اگر پيوند داري - محكم تر كن؛ و اگر خداي نخواسته



[ صفحه 32]



نداري، تحصيل كن و در تقويتش همت گمار كه هيچ موجودي جز او - جل و علا - سزاوار پيوند نيست. [2] .

در مورد توجه ايشان به دوران جواني، يكي از نزديكان ايشان مي گويد:

چه در دوران جواني و چه پس از آن، دو ساعت مانده به اذان صبح بيدار مي شدند و در اين مدت، قرآن قرائت مي كردند؛ خلاصه، به دعا و انجام مستحبات و تهجد و... خيلي اهميت مي دادند. قبل از اين كسالت اخيرشان بود كه شب ها يكي از برادران پاسدار پشت در اتاق ايشان مي خوابيد. يك وقت از ايشان سؤال كردم: شما كه مدتي شب ها مراقب امام بوديد، خاطره اي از امام داريد؟

گفت: بله، شب ها معمولا امام دو ساعت مانده به اذان صبح بيدار بودند. يك شب متوجه شدم امام با صداي بلند گريه مي كند. من هم متأثر شدم و شروع كردم به گريه كردن. امام براي تجديد وضو بيرون آمدند، متوجه من شدند، فرمودند: «فلاني، تا جوان هستي قدر بدان و خدا را عبادت كن. لذت عبادت در جواني است. آدم وقتي پير مي شود، دلش مي خواهد عبادت كند، اما حال و توان برايش نيست.» [3] .



[ صفحه 33]




پاورقي

[1] صحيفه ي امام، ج 20، ص 156.

[2] همان.

[3] امام در سنگر نماز، ص 76 و 77، خاطره ي محمدرضا توسلي.


بازگشت