پيش گفتار


به نام خداوندي كه نماز را معراج مؤمنان و وسيله ي وصول به لقاي خويش قرار داد. اين نبشتار حاصل مطالعه در آثار قلمي، بيانات و خاطرات بر جاي مانده از حضرت امام خميني رحمه الله پيرامون نماز است كه در آن سعي شده ضمن تبيين جايگاه نماز و آداب قلبي و باطني آن، به شيوه هاي عملي ايشان به عنوان الگوي بزرگ قرن استناد شود.

مسلم است كه اطفال نوپايي همچون ما را نرسد كه آن گونه كه سزاوار شخصيت جليل حضرت امام خميني رحمه الله و آثار قلمي ايشان از قبيل آداب الصلاة و سر الصلاة است سخن بگوييم و به تحليل و بررسي آن ها بپردازيم، ولي نكات زيباي بر جاي مانده در آثار و خاطرات امام راحلمان همراه با علم و عمل كه از آن بزرگوار مشاهده شده، در كنار زيبايي هاي موجود در آيات قرآن كريم و روايات اسلامي باعث تحرير اين مختصر گرديده است باشد تا گامي هر چند كوتاه در جهت شناختن و شناساندن خورشيد وجودي آن امام عزيز به شمار آيد.

در پايان وظيفه ي خود مي دانم از استاد گرامي، جناب حجة الاسلام و المسلمين علي منصوري گواري تقدير و تشكر به عمل آورده، مزيد توفيقات را براي ايشان از خداوند متعال مسئلت نمايم.

زهره سادات ياسيني - مهرماه 1378

و من الله التوفيق في الطاعة و ترك المعصيه



[ صفحه 13]




بازگشت