برخي از فقها بر حكم تخيير اشكال كرده اند به اينكه: بنا به فرض تخيير، نماز جمعه نسبت به شخص نائب هم تخييري مي شود؛ و چون نائب هم در اين حكم همانند ديگران باشد، ديگر فايده اي براي نيابت نمي ماند.



[ صفحه 106]



دفع ادعا - قائلين به تخيير در دفع چنين اشكال و ادعايي گفته اند:

اولاً - غرض از نيابت، خصوص نماز جمعه نيست تا فايده اش منحصر در آن گردد.

ثانياً - امكان دارد وجوب سعي به نماز جمعه ي اقامه شده توسط نائب در مسافت دو فرسخ را ثمره نيابت قرار دهيم، بر خلاف غير نائب كه اگر اقامه ي جمعه كند سعي بدان نماز واجب نيست.

در پايان اين مطلب بايد گفت: در ادله اي كه دلالت بر نفي وجوب عيني نماز جمعه و ثبوت تخييري آن دارد، در اين حكم تفاوتي بين فقيه و غير آن نيست. [1] .