از وقايع قابل ذكر در اين دوران اقامه نماز جمعه، مجمع (كنفرانس) نماز جمعه است كه در زمان وزارت علي خان زنگنه بن علي خان (سال وزارت 1086 ق.) وزير شاه سليمان صفوي تشكيل شده تا حكم نماز جمعه را مورد بررسي قرار دهد. هر چند جزئيات اين مجمع و افراد شركت كننده ي در آن و انگيزه ي تشكيل، چندان معلوم نيست و در متون تاريخي بدان اشاره نشده اما در خصوص محقق سبزواري (متوفي 1091 ق.) گفته شده كه ايشان شخصاً در مجمع شركت ننموده و دو شاگرد خود «محمد سعيد رودسري» (متوفي 1090 ق.) و «محمد سراب» را فرستاد از جانب ايشان در مجلس تكلم نمايند. محمد سراب تنكابني (متوفي



[ صفحه 42]



1124 ق.)، شاگرد محقق سبزواري، قائل به وجوب عيني نماز جمعه در غيبت بوده و در رساله ي «صلاة الجمعة» خود، استاد را در حكم وجوب جمعه تأييد و تقويت نموده است. [1] .