مسأله ي - 25 - ظاهرا خلافي نيست كه اگر شخصي كه منزلش دورتر از دو فرسخ است به نماز جمعه شركت كند واجب است كه نماز جمعه بخواند، لكن اين كلام در صورتي تمام است كه مراد از «من كان علي رأس فرسخين» كه نماز جمعه از او برداشته شده، كسي باشد كه مكان خودش بيرون از محدوده ي دو فرسخي باشد، زيرا بنابراين نه تنها براي كسي كه به نماز جمعه حاضر شده واجب مي شود، بلكه براي كسي كه در محدوده ي دو فرسخي هم وارد شده است واجب مي شود ولي گذشت كه اين كلام خلاف ظاهر است بلكه ملاك بر حسب متفاهم عرفي منزل شخص است و روي اين حساب، حكم چنين كسي همان است كه در مسأله ي 23 گذشت، بلكه آن حرف در اين شخص بطور روشن تر و قوي تري پياده مي شود، و لكن در چنين شخصي احتياط وجوبي آن است كه بين نماز ظهر و جمعه جمع كند.