«بيل هاي بيلز» شيوه اي را براي دستيابي به خود راستين پيشنهاد مي كند. او سالهاست كه به نگارش دعا و نيايش صبحگاهي خود عادت كرده و در قالب آن اعمال روز گذشته خود را وارسي مي كند. دعاي او سه بخش دارد: ستايش، اعتراف و شكرگزاري. بخش اول، ستايش پروردگار يكتا و خالق همه ي زيباييها و شگفتي هاست. اگر هنوز به جاذبه هاي عالم هستي پي نبرده ايد، اجازه دهيد بخشي از كتاب «نياز آفريدگار» نوشته ي «رابي كوشنر» را برايتان باز گويم. او مي گويد:

يكي از بزرگترين موفقيتهاي بشر در علم و تكنولوژي، سفر به كره ي



[ صفحه 61]



ماه در دهه ي 1960 است. تقريبا تمام تلويزيونهاي جهان، هنگام عزيمت انسان به كره ي ماه روشن بود. اغلب مردم جهان با شور و هيجان فراوان شاهد اين سفر شگفت انگيز بودند. اما وقتي انسان براي بار دوم به كره ماه عزيمت كرد، اگر كسي در خانه بود و حوصله داشت آن را مي ديد و اگر نبود برايش اهميتي نداشت. سومين باري كه بشر عازم كره ي ماه شد، براي جلب مردم مجبور شدند، بر روي كره ي ماه به بازي گلف بپردازند. اين نشان مي دهد كه پيشرفت بشر در علم و تكنولوژي هر قدر اعجاب انگيز باشد پس از مدتي شور و هيجان آن كاسته مي شود، در حالي كه شگفتيها و جذابيتهاي طبيعت هرگز يك نواخت و خسته كننده نمي شوند، به بياني ديگر، مشاهده ي يك غروب زيبا، صداي شرشر آب جويبار و خنده ي يك كودك شيرخوار همواره دل انگيز و لذت بخش است. آيا مشاهده ي اين همه شگفتيها در طبيعت، ستايش خالق آنها را توجيه نمي كند؟

بخش دوم نيايش اعتراف و اقرار به اعمال روز گذشته است. امروز از كدام رفتار يا رفتارهاي ديروزتان پشيمانيد و خود را سزاوار توبيخ مي دانيد؟ با اعتراف و توبه از اعمال خلاف، خود را به راه راست هدايت كنيد.

بخش سوم نيايش، قدرشناسي و شكرگزاري است. به مواهبي كه پروردگار به شما ارزاني داشته است بينديشيد و شكرش را به جاي آوريد.



[ صفحه 62]



حال دست دعا به سوي پروردگارتان دراز كنيد تا آرزوهايتان را برآورد و در انتظار اجابت شگفت انگيز آن باشيد. به راستي اگر شما آمال و آرزوهاي خود را در پرده ي ابهام نگاه داريد و آن را با نيروي آسماني و دست كم با نزديكان خود در ميان نگذاريد، چگونه انتظار حمايت و هدايت داريد؟ آيا كسي را مي شناسيد كه براي رسيدن به هدفهايش به كمك، نيازي نداشته باشد؟ وقتي با خلوص نيت دست خود را به سوي خالق دراز كرده، نيازتان را مطرح مي كنيد، با نيروي انديشه و روان خويش، بال و پر مي گيريد و با تصاوير ذهني نيرومند الهي خويش، بذري را مي كاريد كه ثمره اش استجابت دعاي شماست. [1] .