همدلي رب و مربوب (هانري كربن)
به عقيده ي كربن «رب و مربوب همدلي متقابل دارند، و هركدام ضامن و محافظ ديگري هستند.»
به ياد خدا بودن در نيايش، حضور بخشيدن به خداست، و در هر حضوري بينشي هست، ديدار با همان كسي كه انسان با او همنشين است، اين همحضوري را رؤيت يا مشاهده مي نامند.
عامه مؤمنان مقلد پيامبر خويش اند، گرچه اعتقاداتشان براي آنها مرز تعيين مي كند و در نماز با چشم قلب خدا را مي بينند چنانكه حضرت علي مي فرمايد: رأي قلبي ربي: دل من پروردگارم را مي بيند.
گفتگوي جاودانه ي عاشق و معشوق، نيايش خدا با انسان و نيايش انسان با خداست. [1] .
پاورقي
[1] هانري كربن، آفاق تفكر معنوي در اسلام ايران شايگان ص 406، 407، 409، 413.