لوروا، اسقف بزرگ مسيحي مي گويد:

«هرگز ديده نشده است كه كسي براي اولين بار با مسلمانان معاشر



[ صفحه 37]



گردد و تحت تأثير قرار نگيرد و مجذوب مظاهر ديني و عقيده و ايمان آنان نشود، بدين ترتيب كه هنگام عبور از خيابان و يا ايستگاه راه آهن و يا بياباني متروك اولين چيزي كه نظرتان را جلب كرده و متعجب خواهيد شد اين است كه مردي را مي بينيد كه بدون كمترين ريا و تظاهر و با كمال آرامش واطمينان و در وقت معين به اداي نماز پرداخته و از اين عجيب تر اين كه هيچ حادثه و اتفاقي وي را از اين امر باز نخواهد داشت.

اما نماز جماعت بخصوص در روز جمعه كه گاه ممكن است عده ي نمازگزاران از پانزده هزار نفر نيز تجاوز كند و همه غرق در اعمال نماز و عبادت باشند و با خضوع و خشوع به درگاه با عظمت خداوندي رو آورند و هر حركتي از حركات و اعمال آنها خود نموداري از بالاترين آثار و شعائر تعظيم و خوف و ترس در برابر خداوند است، با اين اوصاف چنانچه شخص در طي دوران حيات خود حتي يك مرتبه هم به تماشاي اين منظره و هيأت كه آثار عظمت و شكوه در سيماي آنان موج مي زند بپردازد بي گمان تحت تأثير و جذبه ي آن قرار گرفته و آثار شگفتي و تعجب در اعمال قلبش اثر خواهد گذاشت و با ديدن اين عظمت و جلال كه از عبادت اين گروه نمودار مي گردد، امتياز اين نوع عبادت را از ساير عبادات نيز آشكار خواهد ساخت.» [1] .



[ صفحه 38]