دكتر ديل كارنگي روان شناس و بنيان گذار دانشكده روابط انساني در نيويورك كه در جهان متمدن كنوني در كار خود بي مانند است مي گويد:

«چرا موقعي كه مشكلات، نيروي ما را نابود مي كند و يا حوادث اراده هاي ما را ريشه كن مي گرداند و بيشتر اوقات آنقدر در يأس فرو مي رويم كه خدا را هم فراموش مي كنيم،به خود نمي آييم و آنقدر صبر مي كنيم كه يأس بر ما پيروز مي شود؟! و چرا همه روزه، نيروهاي خود را با نماز، حمد و دعا تقويت نمي كنيم و تجديد سازمان نمي دهيم؟!

امروز جديدترين علم يعني روان پزشكي همان چيزهايي را تعليم مي دهد كه پيامبران تعليم مي دادند، چرا؟ به علت اين كه پزشكان روحي دريافته اند كه دعا و نماز و داشتن يك ايمان محكم به دين



[ صفحه 16]



نگراني و تشويق و هيجان و ترس را كه موجب اكثر ناخوشيهاي ماست بر طرف مي سازد.

شخص من هنوز هم از كشف رمز اثر دعا و نماز عاجزم، ولي اين دليل نمي شود كه از آرامش روحي و اتكايي كه دعا و نماز برايم بوجود مي آورد بهره مند نشوم. با دليل يا بي دليل برايم مسلم شده است كه اعتقاد به دين در طريق زندگي سعادتمندانه مهمترين پايگاه است.

چند سال قبل از فوت «هنري فورد» به ملاقات او رفتم. انتظار داشتم اندوه و ملال ناشي از 78 سال زندگي و سالهاي بسيار تلاش در راه اداره ي يكي از مؤسسات بزرگ صنعتي را در سيماي او ببينم، اما وقتي او را شاداب و آرام يافتم شگفت زده شدم. وقتي دليل آرامش و شادابي او را پرسيدم خيلي راحت برايم گفت:

... معتقدم خدا خودش كارها را رو به راه مي كند و احتياجي به اندرز من نيز ندارد. چون خداوند حاكم و مسلط بر تمام امور است، تمام كارها عاقبت به بهترين وجهي انجام خواهد پذيرفت.

در اين صورت چه موجبي براي نگراني باقي مي ماند؟

ديل كارنگي يك نفر را معرفي مي كند كه با كمك خداي بزرگ مشكلش را حل كرده بود، آن شخص چنين گفته بود:

وقتي كه مي توانيم آلام و مصائب خود را با خداي خويش در ميان بگذاريم چه بيم كه از مشكلات نگران بشويم و از آنها بهراسيم؟

اين روان شناس بزرگ نتيجه مي گيرد كه:



[ صفحه 17]



توسل به خدا و دعا و نيايش سه اصل روان شناسي را كه همه، چه مشترك و چه ديندار و خداشناس به آن نيازمندند در انسان زنده مي كند:

1- دعا و نيايش به ما كمك مي كند تا ناراحتي ها و گرفتاريها را هنگام دعا بر زبان آوريم و آنها را حل كنيم.

2- بر اثر نيايش احساس مي كنيم شريكي براي غم خود يافته ايم و تنها نيستيم. خيلي كم هستند كساني كه به تنهايي بتوانند مشكلات خود را تحمل كنند. گاهي اوقات نگراني بر اثر موضوعي محرمانه، چنان بر ما هجوم مي آورد كه قادر به در ميان گذاشتن آن با بهترين دوستان و ياران خود نيز نيستيم و اين جاست كه به طرف خدا مي رويم و او محرمترين و رازدارترين ياور ماست. وقتي كسي را نمي يابيم شنواي هميشگي ـ خداي تعالي ـ آماده شنيدن درد دلهاي ماست.

3- دعا و نيايش بايد انسان را به كار و كوشش وادارد و نخستين گام به سوي عمل است. وقتي هدف براي خداوند تعالي گفته شد، اولين قدم برداشته شده است.

چرا همين حالا كتاب را نمي بنديد و به اتاق خود نمي رويد و به نزد خدا زانو نمي زنيد و با او به راز و نياز نمي پردازيد؟ جز خدا محرمي نيست كه به حرفتان گوش بدهد.

حالا كه دقايقي را به دعا و راز و نياز با خداي خود گذرانده ايد چه احساسي داريد؟ با خود صادق باشيد، آيا احساس نمي كنيد آرامش يافته ايد؟ يك مشاور مطمئن و رايگان بهترين موهبتي است كه هركس



[ صفحه 18]



مي تواند داشته باشد. [1] .

كارنگي مي نويسد: عبادت و نيايش و ايمان قوي به مذهب، بيش از نيمي از نگرانيهاي ما را برطرف مي سازد... اگر مذهبي در كار نباشد زندگي پوچ است. [2] .