شكست بت ها و پناهندگي به مبدأيي بي نهايت بزرگ
قبلاً گفتيم در انسان ها حالت هاي عرضه و تقاضا هر دو وجود دارد، انسان همان طور كه دنبال برتري است، حالت تعظيم نيز دارد و اگر به خداوندي كه بي نياز، مهربان، بخشنده و يگانه است تعظيم نكند، لاجرم در برابر موجودات ديگر - كه مسلماً ارزش خداوندي را نخواهند داشت - سر تعظيم فرود خواهد آورد. برعكس، نماز باعث مي شود كه آدمي از مخلوقات ديگر - كه مسلماً ضعيف و عاجز هستند - بت نسازد و فقط به
[ صفحه 54]
خداي يگانه سجده كند. [1] .
پاورقي
[1] بت هر چيزي است كه انسان برايش اهميت ويژه اي قائل باشد و به خاطر همين اهميت، از مسير و ياد الهي منحرف شود. «فرانسيس بيكن» معتقد است كه طبيعت بشر به طوري است كه براي خودش بت مي سازد و سپس ادامه مي دهد كه: چند چيز انسان را به خطا مي اندازد: 1- بت هاي طايفه اي و يا بت هاي شخصي 2- بت هاي بازاري (يعني بت هاي اجتماعي) 3- بت هاي فكري اجتماعي 4- بت هاي نمايشي (يعني مكتب هاي فكري دنيا و خودباختگي در برابر آنها) ر. ك. سير حكمت در اروپا از نظر بينش قرآني بايد هواپرستي (به معني اعم) را نيز اضافه كرد زيرا «مادر بت ها، بت نفس شماست».