مورخين تاريخ ظهور زرتشت را 6500 سال پيش از ميلاد مسيح عليه السلام دانسته اند. برخي او را اهل بلخ مي دانند و بعضي او را اهل ري و برخي ديگر او را از تبار آذربايجان مي شمارند. در نحوه خلقت او مسائلي را نقل مي نمايند كه مشابه خلقت انبياي الهي است اما اين اقوال چندان محكم و مستحكم نمي باشند.

در تاريخ منقول است كه تعاليم او يكتاپرستي بوده و مردم را به اهورامزداي يكتا دعوت مي نمود. سفارش او اين بود: «حقيقت در جهان يكي است و آن يكتاپرستي است. در آن زمان در ايران دو گروه از مردم زندگي مي كردند دسته اي زندگي شهري و به پرورش چهارپايان و زراعت مشغول بودند كه زرتشت از اين گروه بود و گروه ديگر چادرنشين و



[ صفحه 229]



صحراگرد بودند [1] پيروان اين آئين آداب و رسوم ديني خاصي داشتند كه ما در مقام بيان آن نيستيم. اما آنچه كه براي ما اهميت دارد وجود عمل عبادي نماز است در اين كيش كه نحوه ايستادن به جهت خاص (قبله) و شرايط وضو و نماز بيان شده است.