شكي نيست كه بسياري از احكام و تعاليم الهي اختصاص به دين اسلام ندارد بلكه مشترك بين همه ي اديان است. و پيروان اديان و مذاهب گذشته به آن اعتقاد داشته و عمل مي كردند.

به همين جهت مي توان احكام و دستورات در اسلام را به دو دسته تقسيم نمود. قسم اول احكامي كه تاريخي بوده و داراي زمان مشخصي از صدور مي باشند و قسم دوم احكام فرا تاريخي اند يعني نمي توان زماني را براي صدور آنها تعيين و مشخص نمود.

و نماز يكي از آن احكام و دستوراتي است كه مختص دين اسلام نيست بلكه در ساير شرايع آسماني و اديان الهي، اين امر عبادي وجود داشته است.

دليل اين ادعا هم اخبار و روايات معصومين عليهم السلام است و هم تاريخ اديان.



[ صفحه 226]



علت طرح فصلي جداگانه به نام «نماز در اديان» براي آگاهي و شناخت نسل جوان است به اين نكته كه نماز آنقدر در زندگي و حيات انسان مؤثر است كه نه تنها در اسلام اين همه به آن تأكيد شده و جزء واجبات دين به حساب آمده بلكه در همه اديان و مذاهب يكي از مهمترين عمل واجب «نماز» مي باشد. و اگر «نماز» تأثير و نقش بسزايي را در شكل دهي شخصيت انسان ايفا نمي كرد قطعا جزء واجبات در اديان الهي و غير الهي شمرده نمي شد و صاحبان اديان پيروان خود را به عمل بدان ترغيب و تشويق نمي كردند.

لذا براي آگاهي و شناخت بيشتر به اين امر مهم، موضوع را مورد بررسي قرار مي دهيم.