حرمت غيبت و اثر سوء اين گناه بر كسي پوشيده نيست. در مذمت غيبت در دين مطالب زيادي بيان شده كه ما در مقام بيان آن نيستيم چون بحث ما در اين باب نمي باشد. آنچه كه در اينجا مطرح است رابطه غيبت و نماز و آثار غيبت در نماز است. سئوال مي شود كه آيا غيبت برادران ديني در نماز هم تأثير دارد و يا آثار غيبت در عبادات هم ظاهر مي گردد يا خير؟ آنچه كه در شرع منور آمده و پيشوايان دين به ما تعليم داده اند اين است كه غيبت ارتباط و پيوند نزديك و عميق با ترك عبادت و يا كاهش آن دارد و يا اينكه معصيت غيبت مانع بزرگي براي تأثير نماز و ساير عبادات



[ صفحه 217]



مي باشد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم در حديثي فرموده اند: من اغتاب مسلما او مسلمة لم يقبل الله صلاته و لا صيامه اربعين يوما و ليلة الا ان يغفر له صاحبه.

«هر كس كه غيبت مرد يا زن مسلماني را نمايد تا چهل شبانه روز نماز و روزه اش پذيرفته نيست مگر اينكه غيبت شونده او را ببخشايد» [1] .

و ملاك و معيار در غيبت اين است كه ياد كني او را به چيزي كه او راضي نيست. كه امام خميني رحمه الله مي فرمايند: اين ملاك و معيار در تهمت هم هست و به همين خاطر تهمت دو عقاب دارد يكي عقاب تهمت و ديگري گناه غيبت.

بنابراين غيبت هم يكي از معاصي و گناهان كبيره است كه از موانع كمال نماز به حساب مي آيد.