عامل ديگري كه در روحيه ي جوانان مي تواند تأثير زيادي را بگذارد باورهاي ديني و تقويت روحيات مذهبي است كه بخش عمده ي اين مسئوليت بر عهده ي مبلغان ديني مي باشد.

امروزه بخش عظيمي از جوانان كه بهترين و مهمترين، قشر جامعه محسوب مي شوند از ضعف اعتقادي رنج مي برند. در كتب درسي خوانده اند كه خدا و قيامتي هست و مسائل ديني تا حدودي به آنان گفته



[ صفحه 60]



شده و ليكن به باور و يقين نرسيده است.

اصول اعتقادي را به صورت مستدل و متقن فرا نگرفته بلكه اصول را چون فروع مقلدانه باور دارد. تعاليم دين را با انگيزه و اعتقاد انجام نمي دهد و بيش از آنكه با درايت و بينش همراه باشد با احساس و عاطفه با امور ديني برخورد دارد. اين ضعف در عقيده و عدم استواري آن بر پايه ي منطق موجب مي گردد كه جوان به مسائل ديني آن اهميت خاص را قائل نباشد و يا پاي بندي كامل به تعاليم ديني را نداشته باشد. به همين جهت بسيار ديده مي شود كه بعضي از افراد، نماز خواندنشان موسمي و فصلي است. مثلا در فصل خاصي مثل ماه مبارك رمضان يا ايام ماه محرم و صفر، نمازشان را مي خوانند و بقيه ي ماه هاي سال را با نماز وداع مي گويند.

و يا بعضي فقط به چند تا از نمازهاي واجب عمل مي كنند و نماز صبح را مثلا نمي خوانند. اين نيست مگر از ضعف اعتقادي فرد. و تا اين ضعف جبران نگردد، مشكل فوق قابل حل نخواهد بود.