استحاله
شب،
در بستر حرير و ستاره
به آغوشم مي كشد.
اشك،
بر گرمگاه گونه
رشته ي تسبيح
مي گسلد.
و قلب،
آواز بال هاي جبرئيل را
قفس اشتياق مي گردد.
در كجاي نمازم؟!
[ صفحه 52]
بازگشت