استحاله


شب،

در بستر حرير و ستاره

به آغوشم مي كشد.

اشك،

بر گرمگاه گونه

رشته ي تسبيح

مي گسلد.

و قلب،

آواز بال هاي جبرئيل را

قفس اشتياق مي گردد.



در كجاي نمازم؟!



[ صفحه 52]




بازگشت