همواره بايد در اين انديشه باشيم كه براي رضاي خدا به بندگان خدا، محبت كنيم. البته محبت به انسان ها به طور كلي ارزش مند است، چه رسد به اين كه به برادر مؤمن خود براي رضاي خدا محبت كنيم. اما امروز هيچ محبتي والاتر و بهتر از محبت به ولي نعمت و مؤمن واقعي، يعني حضرت صاحب الامر (عج) نيست و هيچ كاري با آن قابل مقايسه نيست. عالي ترين مرتبه ي ايمان، در آن عزيز الهي است و



[ صفحه 122]



كسي به قدر و منزلت او نمي رسد. سعي كنيم گفتار و رفتار ما به گونه اي باشد كه رضايت ايشان را در پي داشته باشد. در ميان ما بوده اند كساني كه با كارهاي خود حضرت را راضي كرده و ايشان رضايت خود را به آن ها فهمانده اند. و اين امر بر همه چيز مقدم است.

يكي از آن اعمال، دعا براي ظهور و فرج حضرت صاحب الامر (عج) است. بايد سعي كنيم خود را بسازيم تا يك قدم به ايشان نزديك تر شويم. آمادگي براي ظهور را، از خود شروع كنيم و بعد به ديگران سرايت دهيم. سعي كنيم سربازي آماده براي حضرت باشيم كه اين كار بسيار ارزش مندي است. اگر حضرت از ما راضي شود، خدا نيز قطعا راضي خواهد بود. بدانيم اگر معصيتي مرتكب شديم، حضرت منزجر مي شود، چون طبع ايشان از اين كارها متنفر است. سعي كنيم حضور امام را با تمام وجودمان درك كنيم و احساس كنيم كه ايشان در هر لحظه و در هر جا ما را مي بيند.