غزل نماز
شب است و خسته و تنها، نماز مي خوانم
به استغاثه ي فردا نماز مي خوانم
ميان دشت نيايش چو رود مي پيچم
و رو به آبي دريا نماز مي خوانم
پر از ترنم پرواز و راز مي گردد
نگاه پنجره ها، تا نماز مي خوانم
به باغ پرپر دل، هر غروب آدينه
به قصد قربت گل ها نماز مي خوانم
قرين سبحه و قرآن و اشك و آيينه
به رنگ غربت زهرا، نماز مي خوانم
رسيده فصل عطشباري و غريبانه
سر جنازه ي صحرا نماز مي خوانم
بيا امام! (عج) كه ديري است در هزاره ي درد
كنار خويش- فرادي نماز مي خوانم
بگو طراوت غم بر دلم فرو بارد!
دلم گرفته خدايا! نماز مي خوانم
حريم خلوتم امشب ستاره باران است
شكسته- در شب اسري نماز مي خوانم
قم
محمدتقي اكبري
[ صفحه 30]