فرزند شهيد مطهري تعريف مي كنند كه:

در شب دوازدهم، پدرم آماده مي شدند تا به مجالس هفتگي خود بروند. ايشان در اين مجالس به بررسي اوضاع سياسي ايران و جهان



[ صفحه 46]



مي پرداختند. من دنبال جانماز و مهر مي گشتم تا نماز مغرب را بجا آورم. پس، يك جانماز برداشتم. در اين وقت مادرم به كتابخانه آمد و از من پرسيد: «چرا از جانمازهايي كه براي ميهمانان كنار گذاشته ام، استفاده مي كني؟»

پدرم كه سخنان ايشان را شنيد، گفت: «مسأله اي نيست. مهم، به جا آوردن نماز در اول وقت است؛ چون نماز از هر چيزي با ارزشتر و مهمتر است.»

اين جملات، آخرين سخناني بود كه از پدرم شنيدم چون پس از آن به جهت شركت در جلسه از منزل خارج و به دست دشمنان شهيد شد.