ظهر عاشورا بود و عده اي از ياران امام حسين(ع) به شهادت رسيده بودند. يكي از ياران امام، خدمت ايشان آمد و گفت: «وقت نماز است. نمازمان را چگونه بخوانيم؟»

سپاهيان دشمن در مقابل ايستاده و گروهي نيز مشغول مبارزه بودند. امام حسين(ع) سر به آسمان بلند كرد و فرمود: خداوند، تو را از نمازگزاران قرار دهد. اذان بگو تا نماز را به جماعت بخوانيم.»

بعد از اذان، امام و يارانشان در ميدان مشغول خواندن نماز جماعت شدند؛ در حالي كه دو نفر از ياران امام حسين(ع) در مقابل نمازگزاران ايستاده بودند تا تيرها و نيزه هاي دشمن به نمازگزاران نخورد.



[ صفحه 19]