قال علي (عليه السلام):

«الهي! هذه صلوتي صليتها لا لحاجة منك اليها، و لا رغبة منك فيها، الا تعظيما و طاعة و اجابة لك الي ما امرتني به. الهي! ان كان فيها خلل او نقص من ركوعها او سجودها، فلا تؤاخذني و تفضل علي بالقبول و الغفران.»

(بحارالانوار ج 83 ص 38)

بار خدايا! اين نماز را كه در پيشگاه تو به جاي آوردم، نه به جهت نيازي است كه تو به آن داري و نه به خاطر ميل و رغبتي است كه در آن داري، بلكه براي بزرگداشت و پذيرش فرمان تو است كه مرا به انجام آن فرمان داده اي. خدايا! اگر در نماز من عيبي است و يا ركوع و سجود آن ناقص است، مرا بازخواست مكن و با پذيرش و آمرزش خود، بر من تفضل و عنايت فرما. [كه من در همه حال به تو محتاجم].