مرحوم ملا محمدتقي برغاني از روحانيوني بود كه در محراب عبادت به هنگام سحر در حالي كه مشغول خواندن مناجات «خمس عشر» در سجده بود به دست فرقه ي بابيه به شهادت رسيد.

در احوال او مي نويسند: عبادت آن جناب چنان بود كه هميشه از نصف شب تا طلوع صبح صادق به مسجد خود مي رفت و به مناجات ادعيه و تضرع و زاري و تهجد اشتغال داشت و مناجات خمس عشر را از حفظ مي خواند و بر اين روش و شيوه ي پسنديده استمرار داشت تا اينكه در يكي از آن شبها شربت شهادت نوشيد. مكرر در فصل زمستان ديده مي شد كه در پشت بام مسجد خود در حالي كه برف به شدت مي باريد، در نيمه ي شب پوستين بر دوش و عمامه بر سر داشت و مشغول تضرع و مناجات بود و در حالت ايستاده دستها را به سوي آسمان بلند مي كرد تا اينكه برف سراسر قامت مباركش را از سر تا نوك پا سفيدپوش مي كرد. [1] .



[ صفحه 78]