محدث قمي رحمه الله در تمام دوره ي سال حداقل يك ساعت قبل از طلوع فجر بيدار و مشغول نماز و تهجد بود و به عبادت آخر شب و قبل از سپيده دم اهميت زياد مي داد و معتقد بود كه بهترين اعمال مستحبي عبادت و تهجد است.

فرزند بزرگش مي گويد: تا آنجا كه به خاطر دارم بيداري آخر شب از او فوت نشد، حتي در سفرها اين شيوه عملي مي شد. [1] .