علامه طباطبايي مي گويد: «چون به نجف اشرف براي تحصيل مشرف شدم از نقطه نظر قرابت و خويشاوندي، گاهگاهي به محضر مرحوم قاضي شرفياب مي شدم تا يك روز در مدرسه اي ايستاده بودم كه مرحوم قاضي از آنجا عبور مي كردند چون به من رسيدند دست خود را روي شانه ي من گذاشتند و گفتند:

«اي فرزند دنيا مي خواهي نماز شب بخوان، آخرت مي خواهي نماز شب بخوان». [1] .



[ صفحه 62]