حضرت فاطمه (س) نيز همچون پدرش و شوهرش اعبد الناس (عابدترين مردمان) بود آن چنان عاشقانه و خستگي ناپذير عبادت مي كرد كه پاهاي مباركش مانند پدر بزرگوارش ورم كرده بود.

«ما كانت في هذه الامة اعبد من فاطمة كانت تقوم حتي تورم قدماها.» [1] .

امام حسن عليه السلام مي گويد:

«شبي مادرم را ديدم كه تا طلوع فجر مشغول عبادت بود». [2] .



[ صفحه 59]