362. تهذيب الأحكام - به نقل از ابوبكر حضرمي -: به امام باقر عليه السلام گفتم: پس از حرم خدا و حرم پيامبر خدا، كدام مكان بافضيلت تر است؟

فرمود: «اي ابوبكر! كوفه كه پاك و پاكيزه است و در آن، قبور پيامبران مرسل و غير مرسل و جانشينان راستين قرار دارد، و نيز مسجد سهيل كه هر پيامبري را كه خدا برانگيخت، در آن نماز گزارد و در آن، عدل الهي پديدار مي شود و در آن، قيام كننده ي الهي و به پا خاسته هاي از پي او به سر مي برند، و منزل پيامبران و جانشينان [آنها] و صالحان هم در آن جاست». [1] .

363. امام صادق عليه السلام: هيچ گرفتاري نيست كه به مسجد سهله درآيد و ميان نماز مغرب و عشا، در آن دو ركعت نماز بگزارد و خدا را بخواند، جز آن كه خداوند در گرفتاري وي، گشايشي پديد آورد. [2] .



[ صفحه 147]



364. امام صادق عليه السلام: در كوفه، مسجدي است كه به آن مسجد سهله مي گويند. اگر عمويم زيد به آن جا مي آمد و در آن نماز مي خواند و به خدا پناه مي آورد، خداوند، او را بيست سال پناه مي داد. اين مسجد، محل بار افكندن آن سوار (خضر عليه السلام) و خانه ي ادريس پيامبر عليه السلام است و هرگز گرفتاري بدان وارد نمي شود كه ميان نماز مغرب و عشا به نماز بايستد و خدا را بخواند، مگر آن كه خداوند، اندوهش را برطرف مي سازد. [3] .

365. تهذيب الأحكام - به نقل از عبدالرحمان بن كثير -: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه به ابوحمزه ي ثمالي مي فرمود: «اي ابوحمزه! آيا عمويم (زيد) را در شبي كه قيام كرد، ديدي؟».

گفت: آري.

فرمود: «آيا در مسجد سهيل، نماز گزارد؟».

گفت: مسجد سهيل كجاست؟ شايد مقصود شما مسجد سهله است؟

فرمود: «آري».

[سپس] فرمود: «اگر در آن، دو ركعت نماز مي گزارد و سپس به خدا پناه مي برد، يك سال او را پناه مي داد».

ابوحمزه گفت: پدر و مادرم فدايت باد! اين، مسجد سهله است؟

فرمود: «آري. خانه ي ابراهيم عليه السلام در آن است؛ همان كه از او به سوي عمالقه [4] ره سپار مي شد. خانه ي ادريس عليه السلام نيز كه آن جا خياطي مي كرد، در آن



[ صفحه 148]



است و در آن، صخره اي سبزفام وجود دارد كه در آن، تصوير همه ي پيامبران هست و زير صخره اي خاكي است كه خداوند، پيامبران را از آن آفريد و معراج نيز در آن است». [5] .

366. قرب الاسناد - به نقل از علاء بن رزين -: امام صادق عليه السلام به من فرمود: «آيا در مسجدي كه كنارتان است و شما آن را مسجد سهله و ما مسجد شري مي ناميم، نماز مي خواني؟».

گفتم: آري، فدايتان شوم! در آن، نماز مي خوانم.

فرمود: «به آن مسجد برو كه هيچ گرفتاري به آن جا نمي رود، جز آن كه خداوند در گرفتاري اش گشايشي را پديد مي آورد (/ جز اين كه خداوند، حاجتش را برآورده مي سازد). در اين مسجد، سنگ زبرجدي قرار دارد كه تصوير هر پيامبر و جانشيني در آن هست». [6] .

367. امام صادق عليه السلام: هنگامي كه وارد كوفه شدي، به مسجد سهله بيا و در آن، نماز بخوان و از خداوند، نيازهاي دين و دنيايت را بخواه، كه مسجد سهله، خانه ي ادريس عليه السلام است كه در آن، خياطي مي كرد و نماز مي گزارد. هر كس خدا را در آن به آنچه دوست دارد، بخواند، خداوند حاجاتش را برمي آورد و در روز رستاخيز، او را تا جايگاهي رفيع تا رتبه ي ادريس عليه السلام بالا مي برد و از رنج دنيا و حيله هاي دشمنانش در امان نگاه مي دارد. [7] .

368. امام صادق عليه السلام - درباره ي مسجد سهله -: آن مسجد، جايگاه صاحب ماست،



[ صفحه 149]



هنگامي كه با بستگان خود [و يارانش] قيام مي كند. [8] .

369. قصص الأنبياء - به نقل از ابوبصير -: امام صادق عليه السلام فرمود: «اي ابامحمد! گويا هم اكنون، اقامت قائم عليه السلام همراه با اهل و خانواده اش را در مسجد سهله مي بينم».

گفتم: آيا منزلش آن جاست؟

فرمود: «آري. آن جا منزل ادريس عليه السلام است. خداوند، هيچ پيامبري را برنينگيخت، مگر آن كه آن جا نماز خواند. كسي كه در آن اقامت كند، همانند كسي است كه در خيمه ي پيامبر خدا اقامت كرده باشد. هر مرد و زن مؤمني دل بسته ي اوست. و هيچ روز و شبي نيست، جز آن كه فرشتگان در اين مسجد، مأوا مي گزينند و در آن به عبادت خدا مي پردازند.

اي ابومحمد! اگر من نزديك شما بودم، همه ي نمازهايم را فقط در آن جا مي خواندم. اگر قائم ما به پا خيزد، خداوند، انتقام پيامبرش و همه ي ما را [از دشمنان] خواهد گرفت». [9] .