289. صحيح مسلم - به نقل از جابر -: پيامبر خدا، از خوردن پياز و تره، نهي فرمود؛ اما زماني نيازمندي ناگزيرمان ساخت و ما از آنها خورديم. پس فرمود: «هر كس از اين گياه بدبو خورد، هيچ گاه به مسجد ما نزديك نشود؛ زيرا فرشتگان از هر چه انسان ها از آن آزرده شوند، آزرده مي گردند». [1] .



[ صفحه 117]



290. الكافي - به نقل از محمد بن مسلم -: از امام باقر عليه السلام درباره ي خوردن سير پرسيدم. فرمود: «پيامبر خدا صلي الله عليه و آله، تنها به خاطر بويش از آن نهي كرد و فرمود: «هر كس از اين سبزي بدبو، خورد به مسجد ما نزديك نشود؛ اما سير خوردن كسي كه به مسجد نيايد، اشكالي ندارد»». [2] .

291. امام صادق عليه السلام: پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: «هر كس از اين خوراكي (يعني سير) خورد، وارد مسجد ما نشود»؛ ليكن نفرمود: «آن، حرام است». [3] .

292. سنن أبي داوود - به نقل از ابوسعيد خدري -: در حضور پيامبر خدا، از سير و پياز، سخن به ميان آمد. گفته شد: اي پيامبر خدا! بد [بو]ترينشان سير است. آيا آن را حرام مي كني؟

پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: «آن را بخوريد؛ ليكن هر كس از شما كه آن را خورد، تا زماني كه بويش از - [دهان] او نرفته، به اين مسجد، نزديك نشود». [4] .

293. امام علي عليه السلام: هر كس چيزي خورد كه بوي آن آزاردهنده است، هرگز به



[ صفحه 118]



مسجد نزديك نشود. [5] .

294. الكافي - به نقل از حسن زيات -: هنگامي كه اعمال حج را به پايان بردم، به مدينه رفتم و از امام باقر عليه السلام جويا شدم. گفتند: در ينبع است. به ينبع آمدم. فرمود: «اي حسن! در پي من به اين جا آمدي؟».

گفتم: آري، فدايت شوم! خوش نداشتم بدون ملاقات شما، اين جا را ترك كنم. امام عليه السلام فرمود: «من از اين سبزي (يعني سير) خورده بودم، خواستم كه از مسجد پيامبر خدا، دور باشم». [6] .