دعا كردن هنگام ورود و خروج


225. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر يك از شما كه وارد مسجد مي شود، بر پيامبر صلي الله عليه و آله سلام كند و بگويد: «خداوندا! درهاي رحمتت را به رويم بگشا»، و زماني كه بيرون مي رود، بگويد: «خداوندا! از تو از فضلت درخواست مي كنم.». [1] .

226. فاطمه عليهاالسلام: پيامبر خدا، هر گاه وارد مسجد مي شد، مي گفت: «به نام خدا و سلام بر پيامبر خدا. خداوندا! گناهانم را ببخشا و درهاي رحمتت را به رويم بگشا»، و هنگامي كه خارج مي شد، مي گفت: «خداوندا! گناهانم را ببخشا و درهاي فضلت را به رويم باز كن». [2] .

227. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر يك از شما كه وارد مسجد مي شود، بر پيامبر درود بفرستد و بگويد: «خداوندا! درهاي رحمتت را به رويم بگشا»، و هنگامي كه بيرون مي رود، بر پيامبر صلي الله عليه و آله درود بفرستد و بگويد: «خداوندا! مرا از شيطان



[ صفحه 97]



رانده شده، حفظ كن». [3] .

228. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر گاه يكي از شما وارد مسجد مي شود، بر پيامبر درود بفرستد و بگويد: «خداوندا! مرا از شيطان رانده شده، پناه ده». [4] .

229. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر گاه يكي از شما نماز واجب را به جا آورد و از مسجد خارج شد، كنار در مسجد بايستد و بگويد: «خداوندا! دعوتم كردي، دعوتت را پاسخ گفتم و نماز واجبت را به جا آوردم و چنان كه فرمان دادي، در زمينت پراكنده شدم. پس، از فضلت فرمان برداري از تو و پرهيز از ناخشنودي ات را درخواست مي كنم، و نيز به رحمت تو، روزي به قدر نياز را». [5] .

230. دعائم الاسلام - در بيان چگونگي ورود امام علي عليه السلام به مسجد -: هر گاه وي وارد مسجد مي شد، مي گفت: «به نام خدا و از او ياري مي جويم. اي پيامبر! سلام و رحمت خدا و بركت هاي او نثار تو باد! سلام بر ما و بر بندگان شايسته ي خدا باد!». [6] .

231. تنبيه الغافلين: درباره ي امام حسن عليه السلام روايت شده كه هنگام وضو گرفتن، رنگ رخسارش تغيير مي يافت. سببش را جويا شدند. فرمود: «مي خواهم در پيشگاه پادشاهي چيره دست بايستم».



[ صفحه 98]



هر گاه به در مسجد مي رسيد، سرش را بلند مي كرد و مي گفت: «خداوندا! بنده ات بر درگاه تو ايستاده است. اي نيكوكار! اين بدكردار به حضورت آمده است، در حالي كه به نيكوكار از ميان ما فرمان داده اي تا از بدكردار درگذرد. تو نيكوكاري و من، بدكردارم. پس به زيبايي آنچه در نزد توست، از زشتي آنچه در نزد من است، درگذر، اي بخشنده!». سپس وارد مسجد مي شد. [7] .

232. امام صادق عليه السلام: هر گاه وارد مسجد شدي، سپاس خدا را به جاي آور و او را ثنا بگو و بر پيامبر صلي الله عليه و آله درود بفرست. [8] .

233. امام صادق عليه السلام: هر گاه وارد مسجد شدي، بر پيامبر صلي الله عليه و آله درود فرست، و هنگام خارج شدن نيز چنين كن. [9] .

234. امام صادق عليه السلام: هر كس در خانه اش نيكو وضو بگيرد و مويش را شانه كند و خود را خوش بو سازد، سپس از خانه اش با آرامش و وقار، خارج شود و از روي رغبت براي شركت در جماعت مسلمانان، به مصلا برود، قدمي بر نمي دارد و بر زمين نمي گذارد، مگر آن كه حسنه اي برايش نوشته مي شود و گناهي از وي پاك مي گردد و درجه اي بالا برده مي شود.

و هر گاه درون مسجد برود و بگويد «به نام خدا و با ياري جستن از خدا و بر دين پيامبر خدا، و از سوي خدا و به سوي خدا، و آنچه خدا بخواهد كه



[ صفحه 99]



هيچ نيرويي جز نيروي خدا نيست، خداوندا! درهاي رحمت و آمرزشت را به رويم بگشا و درهاي ناخشنودي و خشمت را بر من فرو بند. خداوندا! آرامش و گشايش، از توست. خداوندا! روز و شبم به سوي تو در چرخش است و من، به اميد برخورداري از رحمت و خشنودي تو، و دور ماندن از ناخشنودي تو، در پيشگاهت زانو بر زمين زده ام. خداوندا! از تو آرامش و آسايش و گشايش مي طلبم» و سپس بگويد «خداوندا! من به مدد محمد و علي، امير مؤمنان، به تو روي آورده ام. پس مرا از آبرومندترين كساني قرار ده كه به وسيله ي آن دو به تو رو آورده اند و در زمره ي نزديك ترين كساني به شمار آور كه به سبب آن دو به تو تقرب جسته اند و مرا به خاطر آن دو، به خود نزديك فرما و از خود، دور مساز. آمين، اي پروردگار جهانيان!»، آن گاه با امام جماعت، نماز را آغاز كند. پيش از اين كه امام، نماز را به پايان ببرد، خدا او را مي آمرزد و بهشت را بر وي حتمي مي گرداند. [10] .

235. تهذيب الأحكام - به نقل از سماعه -: فاطمه سلام الله عليها فرمود: «هر گاه وارد مسجد شدي، بگو: «به نام خدا. و سلام بر پيامبر خدا باد! همانا خدا و فرشتگانش بر محمد و خاندان محمد، درود مي فرستند. سلام و رحمت خداوند و بركت هاي او بر آنان باد! پروردگارا! گناهانم را ببخش و درهاي فضلت را به رويم بگشا». هنگام خارج شدن نيز همين را بگو». [11] .



[ صفحه 100]




پاورقي

[1] سنن أبي داوود: ج 1 ص 126 ح 465، سنن الدارمي: ج 1 ص 345 ح 1366، السنن الكبري: ج 2 ص 619 ح 4319 همگي به نقل از ابوحميد يا ابواسيد انصاري، سنن ابن ماجة: ج 1 ص 254 ح 772 به نقل از ابوحميد ساعدي، كنزالعمال: ج 7 ص 657 ح 20773؛ تهذيب الأحكام: ج 3 ص 263 ح 745 به نقل از عبدالله بن الحسن، الأمالي، طوسي: ص 596 ح 1237 به نقل از امام علي عليه السلام و هر دو تقريباً با همان الفاظ، بحارالأنوار: ج 84 ص 26 ح 20.

[2] سنن ابن ماجة: ج 1 ص 253 ح 771، سنن الترمذي: ج 2 ص 128 ح 314، مسند ابن حنبل: ج 10 ص 159 ح 26479، كنزالعمال: ج 7 ص 61 ح 17962؛ الأمالي، طوسي: ص 401 ح 894، دلائل الامامة: ص 75 ح 14، بحارالأنوار: ج 84 ص 23 ح 14.

[3] سنن ابن ماجة: ج 1 ص 254 ح 773، صحيح ابن حبان: ج 5 ص 395 ح 2047، صحيح ابن خزيمة، ج 1 ص 231 ح 452، السنن الكبري: ج 2 ص 620 ح 4321 همگي به نقل از ابوهريره، كنزالعمال: ج 7 ص 659 ح 20783.

[4] المستدرك علي الصحيحين: ج 1 ص 325 ح 747 به نقل از ابوهريره.

[5] الكافي: ج 3 ص 309 ح 4 به نقل از ابوحفص عطار، فلاح السائل: ص 366 ح 244 به نقل از ابوجعفر عطار و هر دو از امام صادق عليه السلام، مكارم الأخلاق: ج 2 ص 72 ح 2175، مصباح المتهجد: ص 82 ح 134 هر دو بدون نسبت دادن به پيامبر صلي الله عليه و آله، بحارالأنوار: ج 84 ص 22 ح 9.

[6] دعائم الاسلام: ج 1 ص 150، مسند زيد: ص 154 به نقل از زيد بن علي از پدرش از جدش عليهم السلام، بحارالأنوار: ج 84 ص 23 ح 12.

[7] تنبيه الغافلين: ص 539 ح 871.

[8] تهذيب الأحكام: ج 2 ص 65 ح 233 به نقل از ابوبصير، المزار، مفيد: ص 75، مصباح المتهجد: ص 740 ح 831 هر دو تقريباً با همان الفاظ بدون نسبت دادن به معصوم، بحارالأنوار: ج 99 ص 190 ح 5 به نقل از الهداية.

[9] الكافي: ج 3 ص 309 ح 2 به نقل از عبدالله بن سنان، تهذيب الأحكام: ج 6 ص 7 ح 12، كامل الزيارات: ص 51 ح 28 هر دو به نقل از معاوية بن عمار، بحارالأنوار: ج 84 ص 21 ح 8.

[10] الاصول الستة عشر: ص 191 ح 159 به نقل از زيد نرسي از امام كاظم عليه السلام، بحارالأنوار: ج 88 ص 98 ح 68.

[11] تهذيب الأحكام: ج 3 ص 263 ح 744، الأمالي، طوسي: ص 401 ح 894، دلائل الامامة: ص 75 ح 14، كشف الغمة: ج 2 ص 207 همگي به نقل از فاطمه ي زهرا عليهاالسلام، و همگي تقريباً با همان الفاظ، بحارالأنوار: ج 84 ص 21 ح 8.


بازگشت