221. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر گاه بنده، داخل مسجد شود و بگويد: «به خدا پناه مي برم از شيطان رانده شده!»، شيطان رانده شده مي گويد: «كمرم شكست» و خداوند به خاطر اين كار براي آن گوينده، عبادت يك سال را مي نويسد، و هر گاه از مسجد خارج شود و همانند آن را بر زبان آورد، خداوند برايش در برابر هر مويي كه در بدن اوست، صد نيكي مي نويسد و صد درجه، بالايش مي برد. [1] .

222. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: وقتي هر يك از شما مي خواهد از مسجد بيرون رود، لشكر ابليس، يكديگر را فرا مي خوانند و مانند جمع شدن زنبورها بر گرد ملكه، از هر سو گرد هم آمده،اجتماع مي كنند؛ اما هنگامي كه يكي از شما بر در مسجد بايستد و بگويد: «خداوندا! از ابليس و لشكر او به تو پناه مي برم»، با اين گفته، به وي (گوينده)، زياني نمي رسد. [2] .

223. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر يك از شما كه وارد مسجد مي شود، بر پيامبر صلي الله عليه و آله سلام كند... و چون بيرون مي رود، بر پيامبر صلي الله عليه و آله سلام كرده، بگويد: «خداوندا! مرا از شيطان رانده شده، پناه ده». [3] .

224. سنن أبي داوود - به نقل از عبدالله بن عمرو، در بيان چگونگي وارد شدن پيامبر صلي الله عليه و آله به مسجد -: ايشان، چون داخل مسجد مي شد، مي گفت: «پناه



[ صفحه 96]



مي برم به خداي بزرگ و به چهره ي بزرگوارش و سلطه ي ازلي اش، از شيطان رانده شده!». [4] .