196. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر كه در مسجدي از مسجدهاي خدا چراغي بيفروزد، تا زماني كه نوري از آن چراغ در مسجد هست، پيوسته فرشتگان و حاملان عرش، براي وي آمرزش مي طلبند. [1] .

197. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر كه در مسجدي چراغي بياويزد، تا زماني كه آن چراغ نورافشاني مي كند، هفتاد هزار فرشته بر او درود مي فرستند. [2] .

198. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: هر كس يك شب چراغي را به درون مسجد ببرد (آن را از تاريكي درآورد)، خداوند از گناهان هفتاد ساله ي او در مي گذرد و عبادت يك سال را برايش مي نويسد براي او در نزد خدا شهري خواهد بود، و اگر بر آن يك شب بيفزايد، به ازاي هر شب افزوده شده، پاداش پيامبري را خواهد داشت. پس اگر ده شب را كامل كند، توصيف كنندگان، توصيف پاداشي را كه او در نزد خدا دارد، نمي توانند كرد، و اگر يك ماه بگذرد،خداوند كالبد او را بر آتش، حرام مي گرداند. [3] .



[ صفحه 89]



199. اسد الغابة - به نقل از ابوهند -: تميم، با خود چراغ ها و روغني از شام به مدينه آورد. روز جمعه بود كه به مدينه رسيد. به خدمتكاري كه نامش ابوالبراد بود، دستور داد تا چراغ ها را بياويزد و آب و روغن در آنها بريزد. چون خورشيد غروب كرد، آنها را روشن كرد. پيامبر خدا، هنگامي به سوي مسجد آمد كه آن مي درخشيد. فرمود: «چه كسي چنين كرده است؟».

گفتند: تميم.

فرمود: «اسلام را نوراني كردي. خداوند، در دنيا و آخرت، تو را نوراني گرداند!». [4] .