قرآن

(و عهدنآ الي ابراهيم و اسمعيل أن طهرا بيتي للطائفين و العكفين و الركع السجود [1] ؛ و به ابراهيم و اسماعيل سپرديم كه: «خانه ي مرا براي كساني كه براي طواف و اعتكاف و نماز مي آيند، پاكيزه سازيد»).

(اذ قالت امرأت عمران رب اني نذرت لك ما في بطني محررًا فتقبل مني انك أنت السميع العليم [2] ؛ آن هنگام كه زن عمران گفت: «پروردگارا! نذر كرده ام كه آنچه در شكم دارم [از كار دنيايي] آزاد بوده، تنها در خدمت تو باشد. از من بپذير كه تو شنوا و دانايي»).

حديث

195. پيامبر خدا صلي الله عليه و آله: همانا خداي عز و جل، هر گاه بنده اي را دوست بدارد، او را



[ صفحه 88]



بر آورنده ي نيازهاي مسجدي قرار مي دهد. [3] .