برنامه روزانه حضرت امام به اين شكل بود كه معمولا ساعتي مانده به اذان صبح برمي خاستند و پس از اداي نماز شب و خواندن دعا و قرآن، با راديو و ساعت، زمان را كنترل مي كردند تا نماز صبح را بخوانند. در آنجا بود كه ما متوجه فتواي امام درباره ي قضيه ي وقت شرعي نماز صبح شديم.

پس از خواندن نافله و نماز صبح، يك حزب از قرآن تلاوت



[ صفحه 100]



مي فرمودند و دعا مي خواندند و مجددا مي خوابيدند.

در تمام مدت بيماري ايشان، شاهد بودم كه حضرت امام (س) روزي يك جزء قرآن را معمولا در چهار نوبت و چهار حزب قرائت مي فرمودند؛ يك حزب پس از نماز شب و قبل از اداي نماز صبح، يك حزب بعد از نماز صبح، يك حزب قبل از نماز ظهر و يك حزب قبل از نماز مغرب. [1] .