حضرت امام بعد از عمل جراحي سنگين، با توجه به سن زياد ايشان و به علت استفاده كردن از داروهاي مختلف حال خواب آلودگي داشتند و عموما خواب بودند؛ اما زماني كه وقت نماز مي شد خودشان بيدار مي شدند، يعني به طور خودكار وقتي لحظه نماز فرا مي رسيد، كاملا هوشيار بودند و به محض اينكه چشم باز مي كردند، مي پرسيدند: «وقت نماز شده است؟» بنده



[ صفحه 84]



مي گفتم، بله، آقاي محمد علي انصاري هم تشريف داشتند و به ايشان كمك مي كردند، وضو مي گرفتند و نمازشان را مي خواندند. [1] .