در مدت آشنايي با اين شخص عالي مقام جهان اسلام نديدم كه ايشان يك شب نماز را ترك كنند. در نجف اشرف در هنگام سحر طوري از خواب بلند مي شدند و خود را براي اداي نماز شب آماده مي كردند، كه براي اعضاي خانه و من كه مهمان بودم مزاحمتي ايجاد نشود. [1] .