خانم امام مي گفتند: بنده تا ياد دارم و با ايشان زندگي مي كنم هميشه هر شب به نماز شب مي ايستادند و در نماز شب مزاحم ديگران نبودند، سعي داشتند كه مزاحم من يا بچه ها نباشند. حتي



[ صفحه 49]



يك شب هم ما به خاطر نماز شب امام بيدار نشديم مگر اينكه خودمان بيدار بوديم. مسافرت هم كه مي رفتيم وقتي آقا براي نماز شب حركت مي كردند، آهسته راه مي رفتند، آهسته وضو مي گرفتند تا مزاحم ديگران نباشند. [1] .